Als de provincies van Vietnam voor medicijnen zouden staan, dan was de Mekong Delta zonder twijfel het multivitaminetablet. De intens groene rijstvelden strekken zich uit tussen de armen van de Mekong. Op de eilanden groeien ananassen, papaya’s, de zoetste mango’s, bananen en jackfruits, zo groot als voetballen.
Tussendoor zwemmen nietsvermoedend de vele soorten vissen, waarvan onder andere de Pangasius een zeer geliefde vangst is. Ze zouden eens moeten weten dat ze over een paar weken zomaar aan de andere kant van de wereld in de Bonus zouden kunnen liggen. Niet alleen de duizenden vissoorten, maar ook de rijke bodem heeft de Vietnamezen naar dit gebied getrokken. De vruchtbare grond die de Mekong op haar meer dan vierduizend kilometer lange reis heeft meegenomen, laat ze hier op de oevers met hoogtij achter.
Dat de grond rijk is, zegt helaas niets over de Vietnamezen die erop wonen. Tai, onze gids, wijst naar een oude man die zijn visnet aan het leeghalen is. ‘Hij is 86 jaar. Per dag vangt hij misschien tien kilo vis. Daarmee verdient hij zo’n drie tot vijf dollar per dag. De meeste inwoners van de delta verdienen nog minder.’
De boot bromt verder over de kanalen en de aftakkingen van de Mekong. Alleen de onderkant van de houten benen van de rieten en golfplaten huisjes raken het bruingrijze water van de rivier. Het is niet voor te stellen dat het Mekongwater ooit de vloeren zal bereiken. De schijn van het laagtij, want zelfs over een uur of twee staat het water al een meter hoger. Laat staan als over een paar maanden de regentijd haar intrede doet. Toch heeft niemand hier gehoord van een ‘strijd tegen het water’. Sterker nog: het water wordt met net zulke open armen ontvangen als waarin het aan komt stromen. Irrigatiesystemen zorgen ervoor dat niet de vloeren van de huizen, maar de rijstvelden blank komen te staan. Tai moet dan ook lachen als we hem vertellen hoe we in Nederland balen van de vele dagen regen. ‘We love the rain’, grinnikt hij.
Vissersboten met de ogen van Buddha voorop getekend liggen slapend aan de kant, te wachten op de vroege ochtend waarin ze weer uit zullen varen. ‘Die ogen’, wijst Tai naar de schilderingen op de boten, ‘zijn om de monsters in het water af te schrikken.’ Welke monsters?, vragen we verschrikt...
...terwijl we in het troebele water turen. ‘Krokodillen, draken, slechte geesten’, somt Tai op. Hij wijst ons op de kleine altaars langs de rivierkant, waar vaak wat vruchten in liggen en wierookstokjes branden. ‘Dat is om de geesten van de voorouders gunstig te stemmen.’ Ook het huis van de familie waar we ’s nachts verblijven heeft een altaar in de woonkamer staan. Een veilig gevoel, want de krokodillenfarm ligt om de hoek.
De ochtenden beginnen vroeg, in dit gedeelte van Vietnam. Onze wekker gaat om half zes, maar voor die tijd ben ik al wakker van de hanen die kraaien, de krekels die tjirpen en de voorbij pruttelende longtail boten. Good morning Vietnam. Onze boot gaat verder en koerst door smalle waterwegen, langs houten huisjes en mensen die hun kleren wassen in de rivier, richting de floating markets van Cai Rang en Phoung Dien. Can Tho wordt langzaam wakker. Ons ontbijt bestaat uit de lokale vruchten als jackfruit, dragonfruit, melkappels, mango's en naamloze harige besjes.
Dan stappen we uit de boot, zeggen we Tai gedag en gaan we op zoek naar een pagoda die ergens tussen de achterafstraatjes van het eiland moet liggen. Hier met vaste grond onder de voeten lopen we recht in de open armen van de inwoners van Can Tho. Door de buurt lopend zien we een oude vrouw vol rimpels en zonder tanden die op blote voeten olielampjes bijvult, kinderen over touwtjes springen en hele families die zich buiten op de stoep begeven. We worden vrolijk begroet, nagewuifd en de weg gewezen. In de pagoda word ik met wierookstokjes rondgeleid door een vriendelijke monnik en brengen we een offer bij het altaar. En de draken? Die slapen tevreden op de bodem van de Mekong.
Let's go to…
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book