Saigon is chaos. Aan alle kanten rijden scooters. Scooters met geiten achterop gebonden, scooters met hele gezinnen, scooters met de weekboodschappen. Als het stoplicht bij grote kruispunten op groen springt, komt een kudde op je af die me qua omvang en koersvastheid doet denken aan de rennende buffels in de Lion King. Oversteken is hier een kunst.
District 1 van Ho Chi Minh City - het enige gedeelte dat officieel wel gewoon Saigon is blijven heten - is niet alleen gezellig druk door de backpackers en toeristen, maar is tegelijkertijd het epicentrum van de drie miljoen scootertjes die Ho Chi Minh Stad rijk is. Ook als ze stilstaan eisen de scooters hun aanwezigheid op door op stoepen gigantisch in de weg te staan. De inwoners van Saigon lijken er allerminst moeite mee te hebben.
We zien zelfs een Vietnamees die het voor elkaar heeft gekregen languit een middagdutje te houden op zijn geliefde vervoermiddel, terwijl langs hem de rest van het verkeer voorbij gaat. De choas is ook terug te zien in de elektriciteitskabels, die in een grote wirwar boven de straten hangen. Tussen de winkeltjes, propagandaborden, altaren met wierookstokjes, de massagesalons, de restaurants en pho-stalletjes en vervolgens dwars over de weg. Alles toetert, knettert, rookt en raast er onderdoor.
Pas in het verleden van de stad wordt het stil.
In het War Remants Museum bijvoorbeeld, waar vreselijke foto’s hangen van de slachtoffers uit de Vietnamoorlog. En ondergronds buiten de stad, in de Cu Chi tunnels waar ik vol verbazing zie hoe smal de gangen waren waar de Vietcong zich ophielden om zich te verbergen voor de Amerikanen. Je een weg banen door het 250 kilometer lange tunnelnetwerk is een claustrofobische bezigheid, en ik ben dan ook blij als ik weer buiten sta en we weer terugkeren naar de levendigheid van de stad.
Na een paar dagen in de stad vind ik Ho Chi Minh City een afstandelijke naam geworden. Een naam voor vliegvelden en makkelijke afkortingen. Niemand gebruikt ‘m ook. De geschiedenis, de verhalen van de inwoners en het ritme van de stad: dat is Saigon.
In een smal, gezellig steegje ligt hotel Hung Thinh. Het heeft een huiselijke sfeer, je doet je schoenen uit als je binnenkomt en het ligt middenin het Saigon district (217 / 51 De Tham Street). De prijs voor een kamer is tussen de 10 en 15 US Dollar.
Je beweegt je naar de markten en musea door achterop de taxiscooters te stappen voor vaak nog geen dollar per persoon. Een belevenis op zich. Vanaf het vliegveld naar de stad kan je een taxi nemen. Een ritje kost tussen de 7 en 10 US Dollar.
Let's go to…
_0.png)
_0.png)
Klik op de plaatsnaam voor meer informatie over de bestemming
< Terug naar Vietnam
Reis verder >
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book