Doordat deze stad nog niet zo hip & happening is als Melbourne en Sydney, maakten we ons op voor een rustig verblijf in Brisbane. Tot het begon te regenen en de stad, inclusief onze camping, langzaam volstroomde met water. Vlak voordat ons gele camperbusje dienst kon doen als onderzeeër, werden we geëvacueerd.
Door Robin
We reden weg uit Byron Bay met wat regen. Op naar Brisbane. Een korte rit, zo'n 175 kilometer later, kwamen we aan. Het was nog licht en de camping lag zo'n vier kilometer buiten het centrum bij een beekje en dat stemde ons tevreden. Gezellig, dachten we, een plekje aan het water. Ik bakte een dikke stapel pannenkoeken en Martine draaide een wasje. Alles was lekker schoon en de regen tikte hard, maar knus, tegen het dakraampje van onze gele campervan uit 1981. Niets mis mee trouwens, het dakraampje. Nou ja, bijna niets, want de paar druppeltjes die erdoor lekten werden opgevangen door het blauwe plastic zakje. We konden gerust gaan slapen.
De volgende morgen regende het waar mogelijk nog harder. Een winters zondaggevoel maakte zich meester van ons. Zongen we eerst nog: 'Zachtjes tikt de regen op het zolderraam', dat werd al snel: 'We all live in the yellow submarine.' We wilden eigenlijk Brisbane wel eens verkennen, maar de plu had het al sinds de laatste bui min of meer begeven, regende door en was bovendien slechts voor één persoon. Het alternatief (regenjas en roze poncho) zag vooral Martine niet zo zitten waardoor we een soort 'we-kijken-de-bui-wel-even-aan-gevoel' kregen. We schuiven de beslissing wel even voor ons uit. Nietsvermoedend was dat de beste beslissing die we konden nemen.
PLASJE OPHOUDEN
Om 11:00 uur werd er met stevige hand op ons busje gebonkt. Een onbekende, verregende vrouw met doordrenkt hoedje vertelde dat we stand-by moesten staan voor evacuatie, bezorgd kijkend naar dat gezellige beekje dat inderdaad behoorlijk sneller was gaan stromen dan de dag ervoor. We verhuisden naar een hoger gelegen campingplekje. Daar zaten we vervolgens weer een paar uur ons plasje op te houden. Want nee, we wilden er echt niet uit. Uiteindelijk besefte ik dat ik er toch een keer aan moest geloven. Het hoosde immers al 20 uur non-stop. Ik schoof de stroeve schuifdeur open en buiten waren...
...er overal mensen druk in de weer met hun kampeergerei. Enkelen in gele poncho's, anderen op lager gelegen gebieden uit nood in hun onderbroek. De hoofdstraat van de camping was veranderd in een kniediepe wildwaterbaan. Het tikibad was er niks bij. In de toiletten stond het water bijna brilhoog en ik besloot dat dat plasje toch ineens niet zo dringend meer was.
WEGWEZEN HIER
Op de weg terug zag ik dat op ons oude plekje, nummer 24, kliko’s voorbijdreven in een wildstromende rivier. Een boom brak en werd door het tot rivier uitgegroeide beekje afgevoerd. Ook het hekwerk werd door de hoeveelheid water uit zijn gareel getrokken en omgevouwen. Sneuer was het nog voor onze buren op plekje 28 die blijkbaar wel hadden besloten Brisbane te gaan verkennen en waar het water de tent en de camper was binnengedrongen. Op het moment dat ook ons paadje onder water begon te lopen kregen we de kriebels. En toen dezelfde verregende vrouw met regenpak en hoedje tegen een wat oudere campinggaste zei dat ze de spullen die ze ternauwernood voor haar caravannetje had verzameld nu echt beter veilig kon stellen en zelf ook beter niet terug kon keren, dachten wij: 'Wegwezen hier.' Helemaal toen ze huilend door een portofoon de opdracht gaf iedereen te evacueren. Door de nooduitgang konden we alleen naar links omdat de toegangsweg naar de camping (normaalgesproken een brug) door dezelfde rivier was ondergelopen.
Op de radio hoorden we dat het de zwaarste regenval was in 17 jaar en dat er in 1 etmaal tijd 300 millimeter water was gevallen. Dat is net zoveel als in een half jaar tijd in Nederland. Hebben we ons portie toch nog gehad. Bij de nieuwe camping vroegen ze of we soms een plekje aan het water wilden. Ons antwoord: 'Neuh...'
Brisbane
Brisbane is meer een stad die je moet beleven door er doorheen te lopen dan door doelgericht op sightseeingtour te gaan. Moderne kantoorgebouwen worden afgewisseld met kleine kerkjes en Victoriaanse gebouwen, zoals de City Hall. In de City Hall is ook een museum waar je wisselende tentoonstellingen kunt bezoeken.
Australia Zoo
In de buurt van Brisbane (ongeveer een uurtje rijden) ligt de Australia Zoo: home of the late Crocodile Hunter Steve Irwin. Ook al is hij een aantal jaar geleden overleden, zijn gedachtegoed, enthousiasme en uitspraken zijn nog springlevend. Bezoek de beroemde krokodillenshow in het Crocoseum en sta van jezelf te kijken als je opspringt, je duimen omhoog steek en – net als de rest van de enthousiaste Aussies – 'Crikey!' roept. Entree is niet goedkoop: reken op zo'n 60 AUD voor een volwassene. Actuele prijzen vind je op de website.
Reisbureau Peter Pans
Ben je van plan na Brisbane Fraser Island en de Whitsunday Islands te bezoeken? Dan kan je in Brisbane bij toerbureaus als Peter Pans voordelig pakketreizen boeken. Zie de reisverhalen bij de betreffende bestemmingen waar je rekening mee moeten houden en hoe je korting kunt krijgen.
Aanrader campings
Hostels
Geheel toevallig kwam ik erachter dat er écht een Yellow Submarine bestaat in Brisbane, en dat is niet ons busje (die staat inmiddels ergens op een schroothoop in Rockhampton). Het gaat om een hostel waar je voor zo’n 15 euro per nacht kunt verblijven. De Lonely Planet vond het een aantal jaar geleden nog een aanrader, maar als je de recente internetbeoordelingen moet geloven zijn er inmiddels betere opties.
Supermarkten
Als je met een camper Down Under rijdt, zit het er dik in dat je met regelmaat een supermarkt bezoekt. Coles en Woolworth (Woolies, op z’n Aussies) zijn de twee grootste, hoewel Aldi als prijsvechter in opkomst is. Bij ons was Coles favoriet. Dit kwam mede door de prijs-kwaliteitverhouding, maar ook door de uitgebreide afdeling voor Dutchies in een stad als Brisbane. We vulden hier ons boodschappenkarretje met Hollandse spullen als speculaas, ontbijtkoek, drop, chocoladevlokken en taaitaai.
Omdat de rivier dwars door de stad loopt, bestaat het openbaar vervoer hier niet alleen uit trams en bussen, maar ook uit een ferry die je de stad door vaart.
Let's go to…
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book
