Het jachtinstinct van de man. Als je hem ziet liggen bij het zwembad met een Chang biertje in zijn hand, denk je dat het compleet verdwenen is. Tot er 's avonds een klein muggenbultje op zijn hand verschijnt. Robin: 'Martien, moet je kijken, als ik krab wordt-ie steeds groter! Dat rotbeest!' En de jacht begint.
In onze kamer in Chiang Mai, het Noorden van Thailand, ziet hij maar liefst zes muggen vliegen en allemaal heeft hun laatste uur geslagen, zoveel is zeker. Allereerst wordt de klamboe tevoorschijn getoverd, die nu toch echt opgehangen moet worden, al is er nergens een ophangpunt te bekennen. Een gat in het plafond biedt uitkomst en - nooit technisch maar moet je 'm nu zien gaan - wordt er uit onze kit een haak vakkundig het gat ingedraaid. In no-time is ons bed mug-proof.
Toch moeten de beestjes in onze kamer eraan geloven. Terwijl ik plaats neem onder de klamboe om rustig mijn boek te lezen (wat me niet in dank wordt afgenomen) hoor ik kreten als 'Shit! Daar gaat-ie!', 'Ik zal je krijgen!', 'Ze verbergen zich gewoon in de kast!' en soms een triomfantelijk 'Ha, hebbes!'. Na een half uur vraag ik voorzichtig of hij niet een keer komt slapen. 'Nog eentje, nog eentje...' Weer een kwartier later verlies ik mijn geduld en komt hij mokkend onder de klamboe tevoorschijn, die hij met uiterste zorgvuldigheid weer over het bed heen hangt. Dan zegt hij met een tergend gezicht dat hij compleet is lekgestoken en of ik even de muggenbulten op zijn rug wil tellen. Ik bestudeer zijn rug een tijdje en stel vast: 'Twee.' Na nog wat gemopper en een zucht is het stil. Als ik bijna slaap hoor ik hem nog net zeggen: 'Hihi mugje, je krijgt me hier lekker toch niet te pakken.'
Gabe, kort voor Gabriel, neemt ons de volgende dag onder zijn hoede en leidt ons rond door het vredige tempelcomplex Wat Srisaphan net buiten de stadsmuren van Chiang Mai. Hier bevindt zich de enige zilveren tempel van Thailand. Gouden en zilveren blaadjes tinkelen aan de boompjes die voor de tempel zijn geplaatst. We hebben besloten hier vanavond - tegen Robin z'n muggenstress, mijn ongeduld en om echt in Thaise sferen te komen - meditatieles te nemen. Als we dichterbij de werkplaats van de monniken komen horen we het getik van hun beitels op zilveren platen, waarin ze Boeddha's en andere figuren graveren. Onder hen bevindt zich monnik Chan, in het bekende oranje gewaad, die ons les zal gaan geven.
'Acknowlegdement' is het woord dat ik voornamelijk opvang uit het Engelse geprevel van Chan. Hij zit voor ons op de...
...tempelvloer, terwijl drie grote gouden Boeddha's achter hem ons goed in de gaten houden. Wij kopiëren zijn lotushouding en vervolgens de opwaartse beweging van zijn hand. 'Lifting... and touching', legt hij uit, waarna hij beide handen op elkaar legt. Dan is het stil. Ik weet dat ik niet moet proberen te denken, maar, gek, dat gaat dan zo lastig. Mantra's ken ik eigenlijk niet en het enige wat me te binnen schiet is 'Hankie Pankie Chiang Mai (of was het Chiang Hai?)' dat ik bij gebrek aan beter maar herhaal in mijn hoofd. Mijn voet begint te tintelen. Ik trek me er niets van aan. Toch kan ik de verleiding niet weerstaan stiekem naast me te kijken als ik geschuifel hoor. Als ik het al moeilijk heb, hoe moet het dan wel niet voor Robin zijn. Bovendien, ik hoor de muggen om onze hoofden zoemen, zachtjes landen op armen en benen waarna vaak een gemeen prikje volgt.
Wat Robin op dat moment denkt
'Het is 19:00 uur 's avonds - normaal gesproken de enige tijd dat ik niet beweeg en verstijfd op het puntje van m'n stoel Studio Sport zit te kijken. Het oude NOS-deuntje speelt zich af in m'n hoofd. Nu zit ik op een klein vierkant kleedje met m'n ogen dicht. Toch vraag ik me af: kijkt Chan ook stiekem naar mij? Oh, blijf focussen op de ademhaling. De pijn in m'n lies is verschrikkelijk. Focus weer op de ademhaling. Die muggen zitten me te steken! Niet aan denken, je verbeeldt het je. Ik ben m'n muggenolie vergeten. Niet aan denken, concentreer je op niets. Helemaal niets. Hoor ik iemand binnenkomen? Nee, het zal wel niks zijn. Er is niemand behalve ik in deze ondraaglijk pijnlijke kleermakerszit op dit oncomfortabele kleed.'
In mijn ooghoek zie ik Robin heen en weer wiegen en een houding proberen aan te nemen die enigszins lijkt op die van Chan. Chan zelf zit als een wassen beeld in Madame Tussaud. Uiteindelijk ontwaak ik uit mijn meditatietrance door het geluid van een pets. Ik constateer twee dodelijke slachtoffers: mijn been die door beklemming het loodje heeft gelegd... en de geplette mug op Robin z'n arm.
Nachtmarkt
De Night Bazaar van Chiang Mai is wel duizend keer zo groot als Pat Pong in Bangkok. Wat je ook nodig hebt – een souvenir voor thuis, een leuk jurkje, een compleet nieuwe inrichting voor je huis – er is vast wel één verlicht kraampje in een van de vele straten waar je je slag kan slaan. Vergeet niet af te dingen, want de vraagprijs ligt meestal een stuk hoger dan wat de verkoper ervoor verwacht te krijgen.
Oud & Nieuw
Het idee om vuurwerk af te schaffen lijkt me een goed plan op één voorwaarde: dat Oud & Nieuw net zo wordt gevierd als in Chiang Mai. Honderden mensen gaan de straat op, schrijven hun wens op een lampion en laten die om twaalf uur ’s nachts de lucht in. Een do-it-yourself sterrenhemel. Het uitzicht op al die vredig zwevende lampjes tegen een zwarte hemel laat een wens uitkomen waarvan je niet eens wist dat die bestond.
Mediteren
Verschillende tempelcomplexen in Chiang Mai en vlak daarbuiten bieden meditatiecursussen aan. Van een paar uur tot een hele week. Sommige tempels bieden dit aan op reguliere basis, bij anderen moet je net even geluk hebben. Wij kwamen aan bij Wat Suan Dok, waar de wekelijkse meditatiecursus net was afgelopen. Bij Wat Sri Suphan konden we wel terecht voor een meditatieles van een paar uur. Ook werden we door de gastvrije monniken rondgeleid en kregen we een kijkje in hun leven op het complex. Een donatie is hier niet verplicht, maar is een mooie manier om je waardering te tonen.
Trek gekregen en een man aan je zijde die onderhand het gevoel heeft dat hij op zondagmiddag in de Ikea is beland? Vlakbij de oude stadsmuur ligt de Night Market waar je uit allerlei keukentjes je favoriete gerecht kunt kiezen: daar kan geen Zweedse gehaktbal tegenop.
Fietsen
Chiang Mai kan je prima verkennen op de fiets. Wij huurden twee fietsen voor 80 Baht en gingen op Wat-tocht. Opvallend was dat er, in tegenstelling tot in Bangkok, veel lokale bevolking gebruik maakt van de tempels en je zo een indruk krijgt van het dagelijkse leven in plaats van dat je, zoals bij het Royal Palace in Bangkok, een toeristische attractie bezoekt.
Van Chiang Mai naar Chiang Rai
Vervoermiddel: bus
Kosten: 150-200 Baht
Reisduur: 3 uur
Let's go to…
Klik op de plaatsnaam voor meer informatie over de bestemming
< Terug naar Thailand
Reis verder >
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book