Palmbomen, rijstvelden, de overal aanwezige Mekong en de vele bungalows overheersen op Don Det, een van de vierduizend eilanden in het zuiden van Laos. Alleen de watervallen, waar boze geesten in de val lopen, maken lawaai. Verder klinkt hier de stilte van een wiegende hangmat.
In een uitvergrote tuktuk (die noemen ze hier sawngthaew) vertrekken we op een goede dag vanuit het Bolaven Plateau naar Si Phan Don: de vierduizend eilanden. Deze stukjes land in het zuidelijkste deel van Laos hebben een magische aantrekkingskracht op de avontuurlijke reiziger die bereid is lange afstanden in gekke voertuigen af te leggen om de uithoekjes van Zuidoost-Azië te ontdekken. Twee Engelsen hebben ons hun foto’s laten zien van de zonsondergangen op eiland Don Det. Ons kwijl druppelde nog net niet op hun camera. We kunnen dan ook niet wachten to we er zijn.
Ons geduld wordt echter nog even op de proef gesteld. Zo'n 35 passagiers (exclusief chauffeur en bijrijders) nemen plaats in, om, en achter de sawngthaew. De onuitspreekbare naam van de laadbak klinkt me ineens heel logisch in de oren. Dit is natuurlijk gewoon 'sardientjesblik' op z'n Lao. Ons gezelschap klimt langzaam maar gestaag over de groene heuvels, onderweg stoppend voor de liftende monnik en commerciële dorpsvrouwen die hun kans grijpen om de tuktuk te overladen met hun trossen radijs.
Het sardientjesblik wordt aan de kust bij Ban Nakasang opengetrokken door wat plaatselijke vissers, die ons vervolgens nog net voor de zon achter de boomtoppen van de eilanden verdwijnt meenemen. Na twintig minuten varen langs de plukjes groen die ook meetellen als ‘eiland’ stappen we uit op het kleine strand van Don Det.
VERBORGEN SCHAT
Wat me als eerste opvalt is de stilte. Auto's of bussen heb je niet op Don Det, dus even geen lekke banden, motorpech en alles gaat in de laagste versnelling. Binnen vijf kwartier kan je rond het eiland lopen en de weggetjes langs de 'sunsetkant' en de 'sunrisekant' zijn te smal voor het grote verkeer. De enige kaart van het eiland hangt getekend in de hoofdstraat, alsof er ook ergens een schat goed verborgen ligt. Voor onze vermoeide lijven is dat de bungalow Sunset, Peace & Love.
We rusten uit op de grote houten veranda, bestellen bananenpannenkoeken en de stilte wordt alleen nog verstoord door een hevig geplons. Onder ons balkon is een enorme vis gevangen in een net, die zich niet zomaar bij zijn naderende einde heeft neergelegd en af en toe heftig spartelt. Verder op de rivier drijven kinderen in smalle bootjes voorbij, en als de zon bijna helemaal onder is zijn het alleen nog zwarte silhouetten die zich aftekenen tegen een goudoranje lucht.
De volgende ochtend zien we pas goed het paradijs waarin we zijn beland. Palmbomen, rijstvelden...
... de overal aanwezige Mekong en de vele bungalows overheersen op Don Det. Verder hoeft er niets. De enige drukte die we opmerken tijdens een korte tocht over het eiland, is een jongen die aan een boom schudt om te zien of de papaya's al naar beneden komen.
Van Don Det fietsen we de volgende dag over een brug naar Don Khon, waar, als het even kan, de sfeer nog relaxter is. We vinden een wit strand en hopen op het zien van dolfijnen, die hier ergens rond moeten zwemmen.
SLIPPERS
Op de terugweg naar Don Det bezoeken we nog de waterval en gaan 's avonds op zoek naar een feestje. Al gaat om 9 uur de elektriciteit uit, er zijn altijd nog andere soorten licht. Allereerst het luchtruim dat laat zien dat de 4000 eilanden peanuts zijn vergeleken met de hoeveelheid sterren die zij bezit. Dan de lampen in de Reggae Bar, die als enige nog draaien op een enkele generator. Voor de deur staan tientallen slippers van de bezoekers, die zich een paar uur later op het achterhoofd krabben. Op Don Det geldt wat slippers betreft namelijk eenzelfde roulatiesysteem als met fietsen in een Nederlandse studentenstad. Als die van jou er niet meer staat, pak je gewoon een andere.
Tenslotte zijn er de kampvuren op een veld of strandje waar backpackers Beer Lao drinken, spelen op een basgitaar gemaakt van een teil en een stok en bij elkaar informeren in hoeverre ze al door hun geld heen zijn. Op Don Det is geen postkantoor, geen bank, laat staan een ATM. Er zijn daarom twee redenen waarom mensen Don Det meestal na een dag of vier verlaten: geen geld of geen slippers.
Huur een fiets
Vanaf Don Det kan je bijvoorbeeld fietsen naar buureiland Don Khon, dat bekend staat om haar watervallen en de pogingen van onder andere de Fransen er ooit een begaanbare waterweg van te maken op de route van Saigon naar Luang Prabang. Tot op heden is dat niemand ooit gelukt, maar resteren er nog wel overblijfselen uit die tijd. Een daarvan is een Franse brug met bogen tussen Don Det en Don Khon, waar je voor nog geen euro met de fiets over de keien mag stuiteren. Eigenlijk ongeveer net zo duur als de huur van je fiets: zo'n 10.000 Kip (1 euro) per dag.
Li Phi watervallen
De watervallen van Li Phi zijn luidruchtig en prachtig. Vrij vertaald betekent het ‘de val van de geesten’. Lokalen geloven dat boze geesten hier in de val lopen en misschien dat ook daarom de Fransen hun pogingen om een goede vaarroute hierlangs te vinden, moesten staken. Feit is dat er twee reizigers zijn verdronken, en je ziet hier dan ook niemand zwemmen.
Siësta
Ook al heet alles hier ‘eiland’, verwacht geen stranden zoals aan de Thaise kust. In plaats daarvan krijg je bij je huisje een veranda en een hangmat, een plek die zich ideaal leent om al wiegend boven de Mekong op het heetst van de dag je siësta te houden.
Bungalows
Voor het beste zicht op de zonsondergangen kies je bij aankomst op het eiland voor een van de accommodaties aan de sunset kant. Genoeg houten bungalows waar je uit kan kiezen (meestal voor nog geen tientje per nacht), vaak met een groot terras boven de rivier waar lekkere shakes en bananenpannenkoeken worden geserveerd. Wij sliepen in de bungalows met de goede naam Sunset, Peace & Love.
Reggae Bar
De Reggae Bar is een fijne plek om ’s avonds met andere backpackers, een kampvuur en muziek een drankje te drinken. Tip, zie ook het reisverhaal hierboven: pas op je slippers. Tip 2: de Lao Lao Mojito.
Vanuit Pakse (Laos)
Wij reisden vanaf Laos naar Si Phan Don, al is het ook mogelijk dit kleine paradijsje via Cambodja te bereiken. De rit vanaf Pakse doet er zo’n 4 uur over. Dit kan per lokale bus of sawngthaew. Bij kustplaatsje Ban Nakasang moet je per boot verder. Die doet er zo’n 20 minuten over om Don Det te bereiken. In totaal betaal je voor bus + boottocht tussen de 50.000 en 70.000 Kip per persoon.
Naar Champasak (Laos)
Geen sardientjesblik op dit stuk: wij pakten vanaf Ban Nakasang een heuse VIP-bus naar Champasak, al moesten we ergens nog een klein stukje met de ferry het water over. De hele tocht duurde zo’n 3 uur en kostte ongeveer 50.000 Kip. Champasak is overigens een mooie tussenstop op de route naar Pakse. Wij bezochten de ruïnes van Wat Phu Champasak met een scooter (60.000 Kip + 30.000 Kip entree). Via een oude weg met plumeria’s (een soort zilveren bomen) kom je bij de “sanctuary” vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de vallei, de oude Khmer-bouwwerken en in de verte de Mekong.
Let's go to…
Klik op de plaatsnaam voor meer informatie over de bestemming
< Terug naar Laos
Reis verder >
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book