Ons bezoek aan hoofdstad Suva loopt niet helemaal zo als gepland. Terwijl ik geveld ben door een traditionele kava-ceremonie en mijn bed niet uitkom, gaat Robin alleen op pad. Zijn onaangekondigde bezoek aan de regeringsgebouwen mondt uit in een bijzondere ontdekking.
Suva is de hoofdstad van Fiji en tevens de stad waar de regering is gevestigd. Het is een vrolijke stad, met muziek uit de oude bussen met openstaande ramen, lokale markten vol exotisch fruit en voornamelijk laagbouw waardoor het voor een hoofdstad best kleinschalig en gemoedelijk aanvoelt.
Het idee was om de regeringsgebouwen te bezoeken, maar vanwege een slecht gevallen kava-ceremonie zit ik vastgekluisterd aan mijn bed. Het schijnt onbeleefd te zijn om een uitnodiging voor een kava-ceremonie af te slaan en ik wilde dan ook niet als botte buitenlander overkomen toen ene Mozes van een souvenirshop ons in de straten van Nadi (onze eerste bestemming op Fiji) vroeg of we binnen wilden komen. Voor ik het wist zaten we op een verdieping vol maskers, kommetjes en andere rare snuisterijen uit het kannibalenverleden van Fiji-koningen. Op een tapijtje op de grond ging een bakje rond met een vloeistof erin die zich het beste laat omschrijven als ‘modder’ en naar water met peper smaakte. Voor je het in ontvangst nam moest je in je handen klappen en ‘Bula’ zeggen, wat hier dus zowel ‘hallo’ als ‘proost’ betekent. Ik dronk drie kommetjes leeg.
ABEL TASMAN EN DE BRITTEN
In de bus naar Suva begon mijn maag onheilspellend te borrelen. Ik kon toen we hier in het South Seas Private Hotel aankwamen nog net de eigenaresse gedag zeggen voor ik naar de wc stormde en sindsdien (nu twee dagen later) ben ik niet meer buiten geweest. Ik vermoed dat het een soort voodoo-actie is van Mozes, waar we uiteindelijk niks kochten. Het wachten is nu op Robin die vandaag wel de regeringsgebouwen ging bezoeken en al een tijd weg is.
Voorzichtig draaiend om niet meer buikkrampen te veroorzaken, pak ik van het nachtkastje mijn reisgids en lees ik over het verleden van dit tropische paradijs, dat in 1643 voor het eerst met Europeanen te maken kreeg. Een Nederlander nog wel, Abel Tasman, die ook Nieuw-Zeeland ontdekte, maar Fiji eigenlijk snel voorbij voer. Het schijnt dat hij er in het slechte seizoen was en het zes weken aaneen regende. De Britten kwamen jaren later aan en troffen het eiland waarschijnlijk in een betere maand, want die gingen niet meer weg. Ze sloten een soort van vriendschap met de lokale inwoners: land, geld en het opeten van enkele missionarissen werden tegen elkaar weggestreept. En terwijl de Britten druk waren het kannibalisme uit te...
...bannen en het christendom te promoten, deed zich het volgende probleem aan: er waren niet genoeg mensen om op hun plantages te werken. Aangezien slavernij een niet al te beste basis voor de prille vriendschap met de Fiji was, werden de inwoners van een andere kolonie ingevlogen om het vuile werk op te knappen. De Britten vervoerden begin 20e eeuw tienduizenden Indiërs naar de eilanden die aan het werk gingen op de plantages.
GEGIJZELD
Sinds de onafhankelijkheid van Fiji in 1970 liepen de spanningen tussen deze groep Indiërs en de oorspronkelijke inwoners van Fiji hoog op: de traditionele Fiji-gemeenschap accepteerde het niet wanneer de Indo-Fiji’ers het in hun land voor het zeggen hadden. Met enige regelmaat wordt er (de laatste was in 2006) daarom op Fiji een coup gepleegd, zoals in 2000 toen gewapende mannen dertig mensen gijzelden in het parlementsgebouw waar Robin nu naartoe op weg is.
Uren later, als ik van gekkigheid niet meer weet hoe ik moet liggen en me afvraag of mijn favoriete reisgenoot misschien door een Fiji-chef is opgepeuzeld, komt hij terug. Aan zijn gezicht te zien heeft hij een goede dag gehad. Het was even zoeken, maar na er drie keer voorbij te zijn gereden in een gele discobus met reggae-muziek, had hij het regeringscomplex toch gevonden. De gebouwen waren traditionele versies van de Fiji-huizen, met meters hoge rieten daken.
Hij had een hek open zien staan, geen receptioniste en ook al had iedereen onderweg in de bus gezegd dat hij er waarschijnlijk niet naar binnen mocht, mijn eigenwijze vriendje was toch maar doorgelopen. Hij vervolgde zijn route over de goed onderhouden gazons en keurig aangelegde wegen, tot een opzichter hem aanhield. Of hij soms gek was geworden hier zomaar zonder toestemming rond te lopen. Robin was zich van geen kwaad bewust. Hij bleek op de toegangsweg te staan die alleen voor de minister-president was bedoeld.
SLEUTEL KWIJT
Toen de opzichter doorhad dat deze gekke Nederlander geen Abel Tasman was en ook geen coup wilde plegen, draaide hij een beetje bij. Nadat hij de receptionist op z’n flikker had gegeven, wilde hij Robin wel even een rondleiding geven. De toer ging door verschillende gebouwen, waaronder de plek waar de kava-ceremonies werden gehouden en een donkere kamer met portretten van staatsmannen door de eeuwen heen met witte pruiken op uit de Britse koloniale tijd. Vaak fluisterend gaf de opzichter te kennen dat hij de huidige militaire regering niet veel soeps vond: hij hees zelfs de vlag niet meer. ‘No government, no flag.’
Als laatst wilde hij Robin het hoofdgebouw van het regeringscomplex laten zien, maar de deur zat op slot en de sleutel was nergens te bekennen. Zeg maar alsof je hier de sleutel van de Tweede Kamer kwijt bent. Robin bedankte hem voor de toer en wenste hem het beste met een eventueel nieuwe regering.
Inmiddels is premier en voormalig legerleider Bainimarama nog steeds aan de macht. De premier lijkt ogenschijnlijk populair, en pleit voor gelijke rechten voor alle bevolkingsgroepen. Toch is het veelzeggend dat er - met name in de Nieuw-Zeelandse en Australische media - gesproken wordt over een ‘Bainimarama republic’, als verwijzing naar de ‘Banana republic’.
Wat denk je, zou die sleutel al gevonden zijn?
Suva Municipal Market
Voor wat leven in de brouwerij zit je van maandag tot en met zaterdag goed op de ‘Suva Municipal Market’. Voor je sevusevu (cadeau voor je gastheer/gastvrouw) loop je langs alle exotische groenten en fruit en ga je in het overdekte gedeelte naar de eerste verdieping. Hier vind je ‘best quality kadavu’ (kava, het poeder van de kavawortel) om je dankbaarheid voor je verblijf in het paradijs te tonen.
Fiji Museum
Verhalen over het kannibalenverleden, de stammen en hun ‘chiefs’ en de originele houten kano vind je in het Fiji museum. Open maandag t/m zaterdag, prijs 7 FJD.
Parlementsgebouw
Of je het bovenstaande reisverhaal nu als een aanrader ziet of juist niet, een bezoek aan het politieke hart van Fiji is in ieder geval bijzonder te noemen. Het complex, daterend uit 1992, is perfect onderhouden en de traditionele ‘bures’ staan er tussen strak gemaaide gazons in al hun glorie, ogenschijnlijk onvermoeid ondanks de vele coups en politieke intriges. Het terrein ligt iets buiten het centrum, dus neem een bus of taxi. Van tevoren even bellen dat je eraan komt is aan te raden. Toegang is gratis, al zal je de bewaker die je rondleidt misschien een tip willen geven.
Het South Seas Private Hotel is een goede budgetoptie. Met shutters voor de ramen, houten vloeren en leunstoelen op veranda’s geeft de plek je het gevoel dat je honderd jaar teruggaat in de tijd. Het hotel heeft alles wat je nodig hebt, waaronder de goede locatie, maar verwacht basic kamers (wel schoon!) en een simpele inrichting. Reken op zo’n 35 euro per nacht: met eigen badkamer, maar exclusief belasting.
Voor een gevarieerde (wel voornamelijk westerse) keuken kan je prima terecht in het Bad Dog Café. Check hun Facebookpagina voor pizza-aanbiedingen en data waarop ze sportwedstrijden uitzenden.
Van Nadi naar Suva
Tussen Nadi en Suva rijden minibusjes die er zo’n 3,5 uur over doen voor je op je plaats van bestemming bent. Je betaalt hooguit een paar euro voor dit lokale vervoer. De minibusjes rijden zeker doordeweeks af en aan en waarschijnlijk hoef je niet lang te wachten, maar verwacht geen strak schema: de busjes vertrekken pas als ze vol zitten. Ga je liever met een snelle express bus, dan vind je tips op deze Tripadvisor pagina.
Let's go to…
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book
