Naast de tientallen natuurparken hebben de Aussies ook nog eens hun eigen vakantieparadijs. De Whitsunday Islands. Zoet als een ijsje zijn de kleuren van de zonsondergangen. Zeil mee met de wind en wieg in slaap door de deining van de golven.
Voor we aan onze reis naar Australië begonnen zag ik een documentaire over een ieniemiene kwalletje dat door de Australische zeeën glibbert en tien keer zo giftig is als een cobra. Eén steekje en je bent hartstikke dood.
Dat gaat me dus niet gebeuren, bedenk ik me als ik het kwallenpak van kapitein (skipper, op z’n Aussies) Rodge aanpak. Drie dagen en twee nachten varen we met hem en zijn matroos (decky) Carlos langs de witste stranden en blauwste zeeën van de wereld. De route is simpel: snorkelplek één op de eerste dag, Whitehaven Beach (het bekendste strand van de Whitsundays) en snorkelplek twee op de tweede dag en na het ontbijt op de derde dag snorkelplek nummer drie.
Nadat we ons hebben geïnstalleerd in onze hut, die ook ieniemienie is maar van alle gemakken voorzien zoals een klein wc’tje waar net één bil in past, zet Rodge op de eerste dag achter zijn grote, houten zeemansstuur koers richting Hook Island. Hij ziet er kapiteinwaardig uit: een verweerd gezicht met voldoende rimpels in zijn ooghoeken, grijs verwilderd haar, weliswaar geen echte, maar wel een knuffelpapegaai die in zijn kajuit aan een kettinkje bungelt en in het bezit van de droge zeemanshumor. Als we in het water plonzen zegt hij grijnzend: ‘Hier kunnen jullie veilig snorkelen. De hamerhaaien zitten alleen om de hoek.’
We zwemmen recht in de armen van onze onderwatergids. Een grote, groene schildpad met zwarte vlekken wacht ons op en wenkt ons met zijn flipperpoot. Zolang hij ons niet naar de hamerhaaien brengt, vind ik alles prima. Langzaam zwemmend gaat hij ons voor, hij zweeft als een vliegende schotel gewichtloos in de ruimte. Hij brengt ons langs roze koraal en we volgen hem tot we de boot bijna niet meer zien. Hij zwaait nog even en is dan verdwenen in de blauwe diepte.
POEDERSUIKER
Eenmaal terug op de boot zet Carlos thee en koekjes voor onze groep klaar en later serveert hij als een vijfsterrenchef kip en aardappelen uit de oven. De maan is vol, net als onze buikjes, als we richting Whithaven Island varen waar we een paar tientallen meters uit de kust voor anker gaan.
De volgende ochtend brengt Rodge ons in zijn dingy (rubberboot) naar het grote zandstrand van Whitehaven Beach, dat aanvoelt als...
...een dikke laag poedersuiker. De naam is niet overdreven: het brede strand is inderdaad behoorlijk hagelwit en we liggen uren te luieren, laten onze voeten wegzakken in het zand tot we omvallen en gaan daarna frisbeeën in de branding. Terug op de boot eten we een koude pastasalade met tonijn. We komen weer in beweging. Op naar snorkelplek nummer twee. Als Rodge wat broodkruimels in het water gooit komt er een vis aanzwemmen waardoor ik me nog even bedenk of ik wel het water in wil. Hier is niks ieniemienies aan. De blauwe giant wrasse is echter niet van plan het gebied rond de boot te verlaten en in mijn kwallenpak duik ik er toch maar in. De plek is prachtig. Hongerig komen we terug op de boot en Carlos tovert weer allerlei lekkernijen tevoorschijn. Nacho’s met gesmolten kaas en later lasagna en knoflookbrood.
Voor als we dachten dat de zonsondergangen die we tot nu toe Down Under gezien hadden niet mooier konden: hier wel. Van zacht oranje licht de lucht steeds feller op tot ze het water meeneemt in haar kleurenzee en als laatst zelf ten onder gaat, een donkere nacht met sterren en een boot in schaduwen achterlatend. We blijven deinen en ook ik val van de wereld, in een diepe slaap.
STRIPVERHAAL
Op dag drie gaan we nog even voor anker bij snorkelplek drie. Paniek in de tent, want er zwemt een kwal, en we klauteren toch maar weer gauw op het schip. Op de terugweg laat Rodge ons zelf zeilen en turend naar de horizon komt langzaam de haven van Airlie Beach in zicht. Eenmaal van boord en met vaste grond onder de voeten lijkt onze tocht al gauw een fijne droom in plaats van echt gebeurd. Waren de zonsondergangen echt zo hemels mooi? En was het eten echt zo likkebaardend lekker? Hadden we wel een kapitein die zo uit een stripboek van Kuifje kon zijn weggelopen? ’s Avonds in ons kustplaatsje word ik gerustgesteld: we treffen heel de groep in een bar van Airlie Beach en halen samen mooie herinneringen op. Ook komen we skipper Rodge tegen, die ons dronken en met dubbele tong omhelst. Tot mijn opluchting: precies zoals een kapitein uit een stripverhaal.
Zeiltocht
De Whitsunday Islands zijn op verschillende manieren te verkennen. Je kunt er overheen vliegen, je kunt een dagtripje maken vanaf Airlie Beach en je kunt, zoals wij, meegaan op een zeilboot die pas na een paar dagen terugkeert. Bij dit soort tochten zit alles inbegrepen: van overnachting op de boot, snorkeltochten tot het eten. Alleen voor het kwallenpak betaal je iets extra. Wij boekten de zeiltoer van twee dagen en twee nachten op de Prima boot via reisorganisatie Peter Pans. We gingen hiervoor langs bij het kantoor in Brisbane en combineerden de zeiltrip met een bezoek aan Fraser Island. Vanwege deze combinatie en omdat we het pakket met vier personen boekten, betaalden we tussen de 250 en 300 euro per persoon. Bij de Fraser Island toer kwam daar nog zo’n 50 euro bij die we ter plekke moesten betalen en bij de Whitsundays nog zo’n 40 euro.
Soort boot
Bedenk van tevoren wat voor soort boot je voorkeur heeft. Je hebt boten waar je opgescheept zit met een hoop backpackers en veel feestjes, je hebt de katamarans voor actievelingen en luxere jachten met design interieur en champagne aan boord. Je krijgt een goed overzicht op de website van Airlie Beach. Wij vonden de Prima boot een mooie middenweg, zowel qua budget, activiteit als groepsgrootte. We konden meezeilen als we wilden, maar konden ook luieren op het dek en we waren met twaalf man maar hadden onze eigen kajuit voor twee personen met eigen badkamertje.
Niet vergeten
Ben je snel zeeziek vergeet dan niet je reisziektetabletjes mee te nemen, met name als de weersvoorspellingen ongunstig zijn en je mogelijk een tijdje binnen moet zitten op de schommelende zee.
Airlie lagoon
Niks overtreft het blauwe water rond de Whitsundays, maar voor de beste schippers aan wal is er de Airlie Lagoon, een groot zwembad tussen de hoofdstraat en de baai van Airlie in. Het grasveld is ideaal om je roes uit te slapen van de backpackersfeestjes, te zonnen of een boek te lezen in de schaduw van een palmboom. Entree is gratis.
Hostel
Place-to-be voor backpackers in Airlie Beach is hotel/hostel/camping en restaurant Magnum Backpackers. Je hebt er verschillende soorten accommodatie: van basic slaapzalen en kampeerplekken tot leuke huisjes voor twee in een tuin vol tropisch groen. Prijzen variëren van 16 AUD tot 60 AUD per nacht. In het hoogseizoen is het snel vol, dus boek vooruit.
Camping
Kom je met je (camper)busje aanrijden in Airlie Beach, parkeer ‘m dan op het terrein van Island Gateway Holiday Park. Dit is een fijne, rustige camping met zwembad, barbecueplek en tennisbanen. Het is een klein half uurtje lopen naar het centrum. Ook zonder busje kan je er overigens prima terecht, wat in ons geval wel handig was aangezien onze campervan het in Rockhampton begeven had. Een tipitent voor 40 AUD per nacht (campotel) bood uitkomst, aangezien we onze kampeerspullen nog wel hadden.
Phoenix
Zo’n bar waar je je dronken kapitein tegenkomt en zelf niet meer weet hoe laat je naar huis bent gegaan. ‘Time flies when you’re having rum,’ zeggen ze dan hier. Pizza is gratis. Je vindt de Phoenix Bar in de hoofdstraat.
Roadtriptip
Rijd als het even kan niet linea recta naar Cairns. Op dit tussenstuk wacht je nog een prachtig stuk Australisch achterland. Het begon voor ons met wildkamperen tussen de boskalkoenen in het Paluma Range National Park. Groene omgeving met watervallen en ‘rock pools’. De route ging verder via warmwaterbronnen, kratermeer Lake Eacham en het Granite Gorge National Park. Vooral dit laatste stukje wildernis mag je niet missen. De Mareeba camping ligt in de middle of nowhere en heeft een rotstuin met walibi’s die je kunt voeren, uitzicht alsof je in de Lion King bent beland en de eigenaren verkopen vers mango-ijs. Onze roadtrip naar Cairns eindigde bij de watervallen van Karunda.
Let's go to…
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book
