We zijn in Byron Bay, het 'beloofde land', waar de zeeën en stranden oneindig zijn, de lichamen gebruind en de temperatuur niets-te-klagen, en dat zegt wat als het van een Nederlander afkomstig is.
We zijn hier pas een dag of drie, maar je begint snel het ritme - en blijkbaar de woorden - van de locals over te nemen. Ik word heel vaak 'mate', 'guys' of - en deze is nieuw - 'babe' genoemd. Byron Bay staat naast de relaxte sfeer ook bekend om de 'goede surf'. Dat is onder andere te zien aan de Ripcurl en Billabong winkels, maar meer (en leuker) nog aan de ontblote mannenborsten die op het strand met hun surfboard onder hun arm voorbij komen gewandeld. In het centrum houden ze precies dezelfde houding aan, alleen dan zonder surfboard. Robin noemt ze met enige afgunst 'Byron Gays'.
De vraag die mij de laatste dagen bezighoudt: Zal ik me mengen in die surfwereld? Robin is er helemaal voor (beter gezegd, hij vindt het ‘wicked’ waarop ik hem fronsend aankijk) – en ik… ik weet het niet. In tegenstelling tot in Thailand zijn hier geen walvishaaien, maar zowel walvissen, dolfijnen als haaien. En die laatste soort, die is hier niet zo vriendelijk meer. De man van de surfschool stelt me gerust met opmerkingen als: 'de kans is groter dat je onder een auto komt dan dat je gebeten wordt door een haai' en 'aanvallen van haaien komen hier alleen voor in de vroege ochtend of laat in de middag. Onze les vertrekt op het midden van de dag, mate.' Ik kan alleen maar denken 'en wat nou als die haai ineens trek krijgt in een uitgebreide lunch.' Maar ik houd wijselijk mijn mond. Want al ben je hier geen surfdude/chick/babe, de gouden regel: je doet altijd alsof.
Na ons 'brekky' (ontbijt) van een gebakken eitje op brood, vertrekken we...
...naar de surfschool. We zitten in de groep bij Kevin, een Fransman die zich populair bij me maakt met het volgende verhaal. Hij was in januari in Sydney op Bondi Beach en maakte mee dat er een surfer uit het water werd gehaald. Zonder arm. Onze surfleraar Gus, die tot mijn grote geruststelling al zijn armen en benen nog heeft, wil weten of we al eens eerder hebben gesurfd, aangezien het hier gaat om een introductieles. Robin één keer, de Fransman schudt zijn hoofd en dan komt mijn bekentenis. Zo'n vijf jaar geleden ben ik maar liefst twee keer op surfvakantie geweest, zonder veel zichtbaar resultaat. Van de honderden pogingen ben ik welgeteld drie keer op mijn surfboard blijven staan.
LEKKERE HAAIENSNACK
Gus concludeert grinnikend: 'So you're all sharkbiscuit.' Buiten het feit dat hier haaien rondzwemmen ben ik met mijn aanklungelende pogingen dus ook nog eens een lekkere haaiensnack. Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Na de tweede duw van Gus voel ik mijn surfboard vaart maken in de golf, ik zet me af en daar sta ik. Geen haai die me hier kan krijgen. Zo komt het dat mijn aangeboren talent zich ineens openbaart, en ik niet alleen bij bijna elke golf sta, maar zelfs af en toe een bochtje weet te draaien om nog langer vaart te houden. Als Gus aan het eind van de les aan ons vraagt hoe we het vonden, klinkt 'Wicked!' ineens zo gek niet meer.
ROADTRIPTIPS
Let's go to…
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book
