Het Coorong National Park ligt op zo’n twee uur rijden van Adelaide en is een gebied vol moerassen, vogels, meren en glinsterende zoutvlaktes. Om ons busje even te laten uithijgen en zelf een slaapplek te vinden voor de nacht, parkeren we op een campground waar de Aboriginal geschiedenis duizenden jaren teruggaat.
Het park met zoutwater lagunes is opgericht in 1966 om als thuishaven te dienen voor de vele dieren in het gebied. Het grondgebied wordt niet alleen gekenmerkt door de ongerepte natuur, maar ook door de aanwezigheid van de oorspronkelijke bewoners van Australië, de Aboriginals, die hier al duizenden jaren leven en rondtrekken. Coorong komt van de taal van de Ngarrindjeri, de Aboriganal clan uit deze regio. Kurangh betekent ‘lange nek’ en verwijst naar de lange, dunne vorm van het schiereiland. Volgens de Ngarrindjeri was het hun voorouder Ngurundjeri die de Coorong en de Murray rivier deed ontstaan.
Ook deze lodge wordt gerund door een Aboriginal familie. Hoe anders is het om de mensen die spiritueel zo dichtbij de natuur staan in deze omgeving te zien in plaats van verloren in een moderne stad als Adelaide. Het volk kent, net als de Torres Strait Islanders, een zwaar verleden nadat de Britten en andere Europeanen in de achttiende eeuw arriveerden en het land overnamen. Al is er sinds 1966 weer land en stemrecht teruggegeven aan de Aboriginals, de sociale en economische achterstand is niet verdwenen. Dat zagen wij in de stad, waar mensen rondzwierven over...
...verlaten pleinen en dronken in de metro zaten, en het wordt bevestigd door cijfers over inkomen, gezondheid en onderwijs. In 2015 won een Australische fotografe een World Press Photo award met haar foto van een Kamilaroi meisje dat op de bus staat te wachten. Al is het een vrolijke foto, de fotografe wilde er de ongelijkheid onder bepaalde bevolkingsgroepen (niet alleen Aboriginals overigens) in Australië mee onder de aandacht brengen.
RITME VAN HUN EIGEN DANS
De stad is nu ver weg. Een bijzonder ritueel staat op de planning: een dansceremonie die gefilmd wordt door een Franse televisieploeg. In de avondkou verzamelen we bij een verlaten meer. Het is een fantastisch gezicht: Major Sumner, de oudste man van de familie met een lange grijze baard en een pin door zijn neus, neemt de leiding over een stuk of acht kou kleumende kleinkinderen die zich voor de gelegenheid hebben beschilderd met wit met rode strepen. Hij gaat ze voor, op het stille strand aan het meer en met zijn boemerangs geeft hij het ritme aan van hun eigen dans, die zich afspeelt tegen een oogverblindende zonsondergang. De dans vertelt het verhaal van hun ontstaan, hun voorouders, hun dromen, zoals de Aboriginals het zelf noemen. De kinderen stampen op de grond, klappen in hun handen en staan na afloop net zo te bibberen als ons busje op de zandweg. De oude man staat ernaast met rechte rug, trots, zo glimmend als de zon.
Let's go to…
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book