Na al die Indiase steden met donkere steegjes, bazaars met kruidenwinkeltjes en kledingmakers, riksja’s, koeien, heilige mannen en talloze tempels en moskeeën, is het een rare gewaarwording als je in Delhi aankomt en als eerst Connaught Place bezoekt.
In onze reisgids staat dat je hier luxe winkels aantreft en heerlijk kunt eten en daar zijn wij wel aan toe na een treinreis van anderhalve dag. Maar als we op een stoep worden afgezet, is het enige dat we zien een enorme rotonde met verkeer. De rotonde is net een ui: het ding bestaat uit talloze ringen en het duurt dan ook een uur voor we het midden hebben bereikt.
En zo stappen we het rijke deel van de hoofdstad binnen. Lees: de Mc Donald’s en de KFC, waar portiers de deur voor ons openhouden en waar je voor een Chicken Maharaja Mac een veelvoud betaalt van een doorsnee Indiase curry. Hier met je familie kunnen eten is een statussymbool. Papiertjes waarin de hamburgers worden geserveerd worden zorgvuldig bewaard, om later de eigen lunch weer mee in te pakken. De fastfoodketens bevinden zich tussen Adidas en Reebok winkels. De Westerse wereld ligt hier binnen handbereik voor de groeiende middenklasse, iets waar de World Health Organisation bepaald niet blij mee is. Curries zijn toch een stuk gezonder.
De rotonde behoort tot het nieuwe Delhi, dat de Britten begin twintigste eeuw aan de oude stad vastplakten. Hier vind je brede lanen, grote koloniale regeringsgebouwen en – op het randje met het oude gedeelte - ook Raj Gath, het park waar Mahatma Gandhi in 1948 werd gecremeerd. Het is een keurige plek met gemaaide grasvelden en een zwart marmeren steen die de plek markeert. De bescheiden man zou vast tevreden zijn met deze sobere plek, maar als je het hart van India en Gandhi’s gedachtegoed wilt leren kennen, dan moet je hier niet zijn.
Een riksja brengt ons naar het oude Delhi, en daar zijn dan de donkere steegjes, bazaars met kruidenwinkeltjes en kledingmakers, riksja’s, koeien, heilige mannen en talloze tempels en moskeeën. De bekendste toeristische attractie in dit oude gedeelte is...
...het 17e-eeuwse Rode Fort, dat omringd wordt door dikke muren. Het imposante entree van het fort, Lahore Gate, is een keizer waardig, en met een beetje verbeelding zie je Shah Jahan hier op zijn olifant door naar binnen komen. We lopen door de grote binnentuin en zien hoe eekhoorntjes over het gras rennen en door de overblijfselen van de lege, koninklijke gebouwen huppelen.
De Shah had na de bouw van het fort blijkbaar nog wat rode zandsteen over, want een paar straten verderop staat de gelijk gekleurde Jama Masjid, de allergrootste moskee van India. Op de binnenplaats passen maar liefst 25.000 mensen. In het midden bevindt zich een rechthoekig bassin waarin mannen in djellaba en met witte hoofddeksels zich wassen voor ze de moskee ingaan. Het gebouw is zoals je van de Shah mag verwachten: voorzien van sierlijke koepels, bogen en minaretten en een fantastisch entree. We kunnen niet wachten om zijn meesterwerk, de Taj Mahal, te zien.
Wandelstok en ronde bril
Onze trein vertrekt de volgende dag naar Agra, maar voor het zover is, duiken we nog de zijstraten in van de lange weg Chandni Chowk waar je het India vindt zoals Gandhi het kende. Geen Mc Donald’s, geen Nike, maar straatstalletjes, restaurants met kebabspiezen voor de deur, Indiërs die op een hoek van de straat hun oorhaar laten verwijderen, steegjes die als open urinoir worden gebruikt, koeien die hun weg banen tussen de mensen (of andersom – volgens onze riksjachauffeur krijg je een hogere boete als je een koe aanrijdt dan wanneer je een mens aanrijdt – maar dat vind ik een sterk verhaal) en de bazaars waar vrouwen hun sieraden kopen en mannen hun tulbanden.
Als laatst bezoeken we Gandhi Smitri, het huis waar Gandhi de laatste 144 dagen van zijn leven doorbracht. Door de lichte, ingetogen sfeer van de ruimtes, de intact gebleven opstelling van Gandhi’s kamer, de attributen zoals zijn wandelstok hangend aan de wand en zijn ronde bril, komt de ‘Father of the nation’ steeds dichterbij. De teksten aan de wanden verkondigen zijn opvattingen en zijn dromen. Voor de ingang staat een bord met het citaat ‘I have nothing new to teach the world. Truth and non-violence are as old as the hills.’ Gelukkig hebben zijn woorden het eeuwige leven.
Paharganj
Paharganj is een hectische toeristenwijk waar je na het kopen van wat souvenirs en het dwalen in smalle steegjes genoeg keuze hebt uit dakterrassen van restaurants om even uit te rusten. Het is overdag een gezellig drukke plek. ‘s Avonds worden de steegjes een stuk minder aantrekkelijk en kan je beter niet alleen ronddwalen. Er lopen nogal wat ongure types rond.
Naar de kapper
Langs een drukke doorgaande weg naar de kapper gaan. Het kost je nog geen vijftig cent en als man word je hiervoor gekapt en tot op de millimeter precies geschoren. Met piekfijne scheiding en een zijdezacht blotebillengezicht word je afgeleverd. Reken op een groot publiek.
Laat je niet door je taxi- of riksjachauffeur vertellen dat je gereserveerde hotel is afgebrand/volgeboekt/niet meer bestaat. Chauffeurs hebben vaak afspraken met hotels waar ze commissie ontvangen, en daar brengen ze je natuurlijk liever heen. Wij hebben overigens ook weleens profijt gehad van zo’n chauffeur toen ons beoogde hotel écht volgeboekt bleek en hij ons voor een goede prijs bij een fantastisch hotel afleverde.
Aanraders
Sam’s Café. Heerlijke appelkruimeltaart en ontbijtjes op een gezellig dakterras.
Paharganj, en met name de drukke hoofdstraat Main Bazaar, staat bekend om de vele eetstalletjes op straat. Vers gebakken chapati, lassi (soort milkshakes) en, waar wij dagelijks voor terugkwamen: warme zandkoekjes.
Van Delhi naar Agra
Vervoermiddel: trein
Prijs: 250 roepies
Duur: 4 uur
Slaaptrein
Bij slaapplekken in treinen kan je kiezen voor boven of onder. Wij gaven de voorkeur aan boven, al is beneden een stuk gezelliger. Zo kan het zomaar voorkomen dat je bij het ontwaken een man zittend aan je hoofdeinde aantreft en twee vrouwen die aan je voeteneinde een geanimeerd gesprekje voeren. Boven heb je iets meer zicht op je spullen, heb je iets minder last van passerende reisgenoten en van de Chai-thee mannen die ’s ochtends hard roepend met grote pannen door het gangpad lopen. En als we dan nog niet konden slapen, vermaakten we ons met ‘ik zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet’, ‘ik-ruik-ik-ruik-wat-jij-niet-ruikt’ en ‘ik-hoor-ik-hoor-wat-jij-niet-hoort’. De goede antwoorden van de betreffende nacht: een tl-balk vlak boven ons hoofd die iemand had aangezet, het toilet één hokje verderop en de jammerende Bollywood-muziek waarvan iemand had besloten dat het daar om vier uur ’s nachts best tijd voor was (maar de snurkende Indiër in het bed onder ons rekenden we ook goed).
Let's go to…
Klik op de plaatsnaam voor meer informatie over de bestemming
< Terug naar India
Reis verder >
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book