Zien & Doen
Slapen
Vervoer
Reis verder
Terug naar Marokko

ZAND IN JE OGEN

 

Het is 25 juni. Ik zit op een klein heuveltje zand, aan de rand van een zandweg, aan de rand van een woestijn met nog heel veel meer zand. De buschauffeur heeft ons net gedropt en er is hier helemaal niks. Behalve zand dus, en een zwerm vliegen die zachtjes landen op mijn kleverige, stoffige huid of zoemen rond mijn hoofd. De bus verdwijnt als een klein stipje aan de horizon. Ik kijk Robin aan. ‘Die man van het hotel zei toch dat hij ons hier op kwam halen?’ Er is in de verste verte niemand te zien.

Mijn gedachten gaan terug naar vier weken eerder. We stonden in de apotheek in Rijswijk en vroegen aan de baliemedewerker om anti-diarree tabletten en vitaminepillen. ‘Waar gaan jullie heen?’ wilde de man weten . ‘Marokko,’ antwoordde ik, terwijl de man de doosjes op de balie plaatste. ‘Gaan jullie all-in of op jezelf?’ vroeg hij vervolgens. ‘Op onszelf,’ zei ik vol vertrouwen. Hij trok zijn wenkbrauwen iets op en pakte nog een doosje loperamide. ‘Dan heb je dit ook wel nodig.’

Inmiddels zijn we aan ons tweede doosje begonnen. En we zijn nog niet op de helft van de vakantie. Ik kan niet zeggen dat het precies zo soepel gaat als ik van tevoren had gehoopt. In een reistijdschrift las ik over het land en ik stelde me het voor als de ultieme, romantische bestemming. Met name de woestijn. Ik had ook net Sex and The City II gezien, waarin Carry met haar vriendinnen op kamelen door de woestijn rijdt en aankomt in een paleisachtige tent, met wapperende, doorzichtige witte gordijnen, grote zilveren schalen met theepotten erop en zachte fauteuils om in weg te zakken. Zij werden vervoerd in dure auto’s en droegen allemaal prachtige gewaden van Prada en Armani. Ik wilde ook naar de woestijn. Ook al was het bijna juli en bijna vijftig graden.

“Ik hoopte op wat slaap, maar dat kon ik mooi vergeten”

Ik zit hier dus in mijn stoffige afritsbroek en kom net uit de plaatselijke bus die ons heeft afgezet. Die bus, dat is ook een heel verhaal. We reden dwars door de Arabische nacht, om niet overdag getoast te worden in een bus zonder airconditioning. We kozen voor stoel drie en vier, direct achter de chauffeur, en ik hoopte op een beetje beenruimte en wat slaap. Dat kon ik mooi vergeten. De stoel...

Erg Chebbi | Marokko
Merzouga | Marokko

Deel je ervaring

Draag bij aan

My World is Yours

My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours?  Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!

DONEER

DRAAG BIJ AAN MY WORLD IS YOURS

My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!

DRAAG BIJ

en ontvang een e-book