Onderhandelen is niet mijn sterke kant. Het is een spel, waarbij de eerste zet redelijk cruciaal is. Hoe enthousiast je ook bent, de kunst is om met een uitgestreken gezicht luchtig te informeren naar het product dat je op het oog hebt.
In mijn geval gaat het meestal zo: ik zie iets moois, en spring nog net geen gat in de lucht. Of het nu een armbandje is met kleurrijke bedels, een zilveren theepot, een houten briefopener in de vorm van een giraffe, of onze trouwlocatie. Mijn ogen lichten op en ik vertel enthousiast dat dit toch wel de mooiste armband/theepot/briefopener/trouwlocatie is die ik ooit heb gezien. De eigenaar van de strandtent waar we op 4 juli 2014 trouwden, zei tegen Robin bij onze eerste bezichtiging: ‘Ik zou met haar geen huis gaan kopen.’
Ik houd me daarom meestal maar een beetje afzijdig bij het onderhandelingsproces, en zo ook in de souks van Marrakech, waar we op een oververhitte dag wat schaduw en cadeaus voor thuis zoeken. Robin is een stuk beter in het spel. Gelukkig maar, want de Marokkaanse verkopers zijn hier op hun best, en voor je er erg in hebt sta je te onderhandelen over een wandkleed dat je a. helemaal niet wilt en b. geen flauw idee hebt hoe je dat ooit mee naar huis moet nemen, laat staan waar je het thuis op moet hangen.
Nadat ik de instructie heb gekregen vooral geen woord te zeggen en alleen af en toe met een emotieloos gezicht ‘nee’ te schudden als Robin me iets vraagt, staan we in de eerste winkel vol theepotten. ‘Natuurlijk zijn ze echt zilver,’ zegt de verkoper extreem beledigd als Robin ernaar vraagt. Robin draait de theepot een paar keer in het rond, en kijkt aandachtig naar de bodem, alsof hij dagelijks theepotten op echtheid controleert. De prijs die de man vraagt is nogal buitensporig. ‘Ghalleebezzaf,’ zegt Robin grijzend en er verschijnt een glimlach op de man z’n gezicht.
Na ‘hallo’ en ‘dankjewel’, is het eerste..
..wat Robin bij aankomst in een land in zijn boekje opzoekt ‘dat is veel te duur’. Het breekt het ijs, zelfs in het warme Marrakech waar de temperatuur inmiddels oploopt naar een graad of vijftig, en de onderhandelingen kunnen beginnen. Na de theepot kopen we nog aardewerken schaaltjes, een ‘zilveren’ ring voor mij (in het vliegtuig op de terugweg ontdek ik een donkerbruine kring om mijn vinger) en vierkante kaarsenhouders met koperen patronen erin.
Als laatst hebben we ons oog laten vallen op een soort driehoekige oranje lampjes. De verkoper in de driehoekige-lampjes-winkel is blijkbaar met zijn verkeerde been uit bed gestapt. Al vanaf het eerste moment kijkt hij ons bozig aan. Ook hij vraagt het dubbele van wat we van plan waren te betalen, en zelfs Robin z’n poging om in het Arabisch te onderhandelen wordt niet gewaardeerd. Als we het dan maar opgeven en weglopen door de smalle straatjes van de souks, worden we ineens door de verkoper aan ons arm getrokken om mee terug te komen naar zijn winkel. Daar begint hij woedend de oranje lampjes in te pakken. Een beetje verbouwereerd geeft Robin hem de afgesproken prijs en voor we het goed en wel in de gaten hebben staan we weer buiten. Met twee oranje, driehoekige lampjes. De man tiert nog steeds, wuift ons met beide handen weg en roept ‘Jalla, Jalla, Jalla!’ (Haast je!) en we maken maar dat we wegkomen.
Het Djeema el Fna plein is een goede plek om uit te hijgen van onze tocht door de medina. Op het dakterras van een van de omliggende restaurantjes drinken we een verse jus d’orange terwijl we kijken naar de slangenbezweerders, medicijnmannen en verhalenvertellers die toeristen proberen te strikken in de avondzon beneden ons. Je kunt veel zeggen van Marrakech, maar het is nooit saai. Op het moment dat je denkt dat je door iedereen voor de gek wordt gehouden, gebeurt er weer iets waardoor je weer gaat geloven in het sprookje. Weer thuis, na een nacht of duizend en één, wrijf ik verwoed met een zilverdoek over mijn theepot. Tot mijn verbazing glimt het ding me tegemoet. Ik staar nog even verwachtingsvol naar de tuit. Waar blijft die geest?
AANRADERS
Wees op je hoede voor de Henna-vrouwtjes op het Djeema El Fna plein die als je even niet oplet hun naald al op je hand hebben gezet voor een (voorlopig) onuitwisbare herinnering. Kijk verder uit voor voorbij rijdende paarden en koetsen, taxi's, aapjes, scooters en een man die in je oor 'hasjies' fluistert.
Ali Ben Youssef Medersa. Ik had geen van de bezochte medersa's, babs, dars of paleizen in Marrakech willen missen, maar deze het allerminst. Een ticket kost 60 Dirham en geeft je ook toegang tot het Musee de Marrakech en de Koubba Ba'adiyn.
Als je de Saadian Tombs (of andere bezienswaardigheden) bezoekt, en je ziet in je dwaaltocht een bordje met 'shortcut' en een pijl (of iets van gelijke strekking) dan kan je ervoor kiezen om de richting van de pijl te volgen. Neem mee in je overweging dat de kans groot is dat het inderdaad een kortere route betreft, maar ook dat de kans groot is dat diezelfde route door een tapijtenwinkel leidt waar je eerst gerust nog een half uur vastzit.
Een ritje in de paardenkoets door Marrakech. Wij betaalden voor een tochtje van veertig minuten 110 Dirham.
AANRADER
Riad-Maison Belbaraka. Wat ik graag mee naar huis had willen nemen uit dit riad (60 tot 80 euro per nacht, afhankelijk van kamertype en hoever je vooruit boekt):
de mozaïektafel op het dakterras waar we elke ochtend heerlijk ontbijt geserveerd kregen met één liter verse jus d'orange.
De badkamer met dikke gewelfde zandgele muren en verfijnd tegelwerk op de vloer van de kamer op de begane grond.
Jamal van de receptie die heel vriendelijk was en bovendien ontzettend lekker fris rook, zeker vergeleken met mijzelf na een dag rondsjouwen in de medina.
AANRADERS
Het Café du Livre in de Ville Nouvelle (nieuwe gedeelte van de stad). Fijne, rustige plek vol boeken en koele drankjes.
Restaurant Narwama: een Marokkkaans/Thais restaurant vlak achter het Djeema El Fna. Inderdaad alsof je in de zevende hemel bent beland. Een enorme vuur- en waterfontein verlicht de afgeschermde binnentuin en het mooie interieur. In de donkere hoekjes kan je even zondigen. We bestelden een fles rosé en een bord met de heerlijkste kip cashew die we ooit hadden gegeten (en we waren al in Thailand geweest). Enig minpuntje: het is niet goedkoop.
Restaurant Terrasses des Epices. Middenin de souks ligt dit romantische dakterras dat wordt verlicht door grote rieten lampen. Ruime keuze uit lekkere gerechten: van quiche, kipspiesjes tot tajine.
Let's go to…
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Alvast heel erg bedankt!
My World is Yours hecht belang aan het onafhankelijk kunnen schrijven over de bestemmingen. Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen en/of heb je bruikbare tips gekregen en zou je in de toekomst graag meer reisverhalen lezen op My World is Yours? Doe dan hier een kleine bijdrage voor het onderhouden en uitbreiden van deze website. Bij een bijdrage vanaf € 5,- ontvang je een mooi vormgegeven e-book (in PDF) van een land naar keuze. Alvast heel erg bedankt!
en ontvang een e-book
